Fagnaloun(-reguergue)
Phagnalon sordidum
Asteraceae Compositae
Noms en français : Phagnalon repoussant, Phagnalon sordide.
Descripcioun :Planto argentado, un pau lignouso à la baso, que trachis sus li paret de cauquié. Li fueio soun primo e longo, la flour coumpausado daurado. Coumpara emé lou fagnaloun-de-roucas que ié sèmblo proun.
Usanço :Couneissèn pas d'usanço particuliero pèr aquelo planto. Escriéure au site se n'en sabès mai.
Port : Pichoto planto lignouso
Taio : Pancaro entresigna
Fueio : alterno
Tipe bioulougico : Emicriptoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo
Gènre : Phagnalon
Famiho : Asteraceae
Famiho classico : Compositae
Tribu : Gnaphalieae
Coulour de la flour :
Jauno
Petalo : >6
Ø (o loungour) flour : Pancaro entresigna
Flourido : Printèms
Sòu : Ca
Autour basso e auto :
Pancaro entresigna
Aparado : Noun
Liò : Paret
- Roucas
Estànci : Termoumediterran à Mesoumediterran
Couroulougi :
Pancaro entresigna
Ref. sc. : Phagnalon sordidum (L.) Rchb., 1831
(= Gnaphalium sordidum L;, 1753 )
Barbulo-ounglo-d'aucèu
Barbula unguiculata
Pottiaceae
Nom en français : Barbule ubiquiste.
Descripcioun :Aquelo mousso coumuno au nostre trachis sus lou sòu e sus lis endré ounte i'a un pau de terro. I'agrado li liò dubert e lou lume. Fai facilamen d'espouroufite à la primo. Se recounèis subretout à sa fueio acabado pèr uno pouncho emé de bord recurva. Lou boursèu èi d'un verd un pau sourno alor que la couifo se trovo èstre longo, la sedo èi roujo. Dedins li dènt dóu peristome soun peréu longo e espiralado.
Usanço :Es proche d'àutri meno dóu meme gènre, coume Streblotrichum (Barbula) convoluta pu pichoto qu'a ges de longo pouncho e peréu li fueio soun plano. Se pòu engana tambèn emé d'àutri Potiaceae.
Port : Acroucarpo
Taio : 0,5 à 2,5 cm
Fueio : 1 à 2,5 mm
Tipe bioulougico :
Cicle bioulougico : Planto renadivo
Gènre : Barbula
Famiho : Pottiaceae
Ordre : Pottiales
Coulour de la flour :
Petalo : 1 à 1,5 cm
Ø (o loungour) flour : Espiralado, fino
Flourido : Printèms
Ivèr
Sòu : Ca
Autour basso e auto : 0 à 1800 m
Aparado : Noun
Febrié à abriéu
Liò : Sòu
- Bord de camin
- Muraio emé terro
- Champ
Estànci : Mesoumediterran à Subaupen
Couroulougi : Oulartico
e Mieterrano
Ref. sc. : Barbula unguiculata Hedw., 1801